معاون حمل‌ونقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد چابهار گفت: تغییر مزیت جغرافیایی چابهار و توجه به بازارهای هدف نسبت به سایر کریدورها بزرگ‌ترین تهدید موقعیت ترانزیتی این بندر به شمار می‌رود.
به گزارش گروه خبری مجله فرهنگی و اجتماعی بیرک به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل منطقه آزاد چابهار، محسن محمدی معین اظهار داشت: چابهار به لحاظ شرایط جغرافیایی و ژئوپلیتیکی و قرار گرفتن در مبدأ ورودی دریای عمان و اقیانوس هند یکی از ۱۰ بندر مهم جهان که قابلیت تبدیل شدن به بندری بزرگ را دارند، به شمار می‌رود و ویژگی خاص آن به عنوان یکی از محورهای استراتژیک مرکز ترانزیت به مقصد ۲۴ کشور دنیا از جمله پاکستان، افغانستان و کشورهای آسیای میانه است.
معاون حمل‌ونقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد چابهار افزود: این بندر در مسیر آبراه‌های بین‌المللی میان کشورهای عضو اکو و آ. سه. آن و دیگر کشورهای جهان مانند پلی برای ترانزیت و صادرات کالا و انرژی منطقه از موقعیت منحصربه‌فردی برخوردار است.
وی ادامه داد: با آنکه چابهار مزیت‌های بی‌نظیر ژئوپلیتیکی دارد اما با توجه به ناهماهنگی و تعلل میان دستگاه‌ها تغییر مزیت جغرافیایی چابهار و توجه به بازارهای هدف نسبت به سایر کریدورها بزرگ‌ترین تهدید موقعیت ترانزیتی این بندر به شمار می‌رود.
معین با اشاره به اینکه ترانزیت در کشور دچار یک مدیریت چندپارچه شده است، تصریح کرد: آنچه که امروز مورد نیاز ترانزیت کشور است، هماهنگی میان دستگاه‌های اجرایی است، چرا که هم‌اکنون عملکرد جزیره‌ای ۲۷ دستگاه تصمیم‌گیرنده در حوزه ترانزیت روند فعالیت در این حوزه را با رکود مواجه کرده است.
معاون حمل‌ونقل و ترانزیت سازمان منطقه آزاد چابهار تأکید کرد: البته برای هماهنگی در دستگاه‌های اجرایی در امر ترانزیت ستادی به ریاست معاون اول رئیس‌جمهور تشکیل شده تا امور ترانزیت به شکل متفرق انجام نشود، هرچند هنوز تا هماهنگی کامل تمامی دستگاه‌ها فاصله زیادی داریم و می‌توان برای کریدورهای خاص ترانزیت مثلاً کریدور ترانزیتی چابهار – میلک، یک مدیریت واحد و محوری تعیین کرد تا فعالیت‌های دستگاه‌های مختلف اجرایی در اجرای پروژه‌های ملی و استانی را مدیریت و هماهنگ کنند.