به بهانه چهاردهم تیر ، روز قلم
تیمور کرد زابلی
تیمور کرد زابلی
ن. والقلم و مایسطرون
اگر بخواهیم تعریفی از آن بیان کنیم خواهیم یافت که قلم زبان عقل و اندیشه ، نشانه خرد ،شخصیت ، احساس و هویت است .
اهمیت و ازرش والای قلم و شرافت و اقدسیت آن از آنجایی مشخص میشود که خداوند متعال در قرآن کریم بدان سوگند یاد کرد .
قلم وسیله آموزش و یاد گیریست ، وسیله ای جهت رفع جهالت و رسیدن به مدارج علمی و فهم آن وسیله رسیدن به تعالی و منزلت است ، در قرآن کریم کلمه قلم را همگان دیده ایم و از این باب جایگاه آن در اسلام روشن و شفاف است.
قلم نماد و نشان و سمبل تفکر است ، استفاده صحیح از قلم و دانستن فواید و تعاثیر آن ضروریست ، قلم نگهبان و پاسدار سخن و حافظ اندیشه هاست ، چرا که سخن فرار میکند اما قلم میماند ، در زبان شاعران ایرانی نیز بدان تاکید شده (نبشتن ز گفتن مهم تر شناس) ، سخن ها تحریف شدنیست اما قلم صحیح و دقیق و عمیق است.
علم مدیون قلم است و علم و قلم با یک دیگر عجین گشته اند . از نگاه اسلامی با مطالعه متون تاریخ صدر اسلام در رابطه با سیاست های رفتاری و عملی نبی کریم (ص) درخواهیم یافت که پس از پایان برخی جنگ ها که مسلمانان موفق به گرفتن اُسرایی از دشمن میشوند ، یاددهی علم و سواد نوشتن بهای پرداختی کفار جهت آزادی از اسارت بوده است .
از لحاظ فرهنگی نیز بنگیریم قلم حافظه ی تاریخ ، فرهنگ و حتی زبان است و علاوه بر اینکه قلم حافظ علم بوده ، زبان و فرهنگ این دیار را از گزند ها مصون داشته .
زبان ملی ایران یعنی فارسی بارزترین مثال آن است که به سبب وجود مردمانی خردمند و با اندیشه همچون شاعران توانمد ایران زمین مانند فردوسی ، زنده مانده و جاودانه گشته است .
به پیشنهاد انجمن اهل قلم ایران ،جهت تکریم جایگاه قلم چهاردهم تیر ماه هر سال ، به عنوان روز قلم ثبت شده است ، این روز را به همه اهالی قلم تبریک عرض مینمایم .
